Woensdag 1 juni van Aguilar de Campoo naar Terminon, 109 km(Deel I track 4)

Typisch hotel. Niet slecht, maar zeker niet sympathiek. ‘s-Morgens om 8:00 uur vertrokken. Er was geen ontbijt in het hotel. Volgens mijnboekje is er tijdens de eerste 60 km geen mogelijkheid om iets te kopen. De winkels waren nog niet open in Aguilar. Ik zag op het grote plein een busje van een bakker die brood afleverde aan winkels. Ik kon bij hem een brood kopen. Bij een benzinestation water gekocht. Fruit had ik gelukkig nog en beleg voor het brood ook.

Eerst een stuk over een drukte weg. Daarna naar een secondaire weg. Het is op die wegen heel rustig. In de dorpjes zie je zelfs niemand. Veel dorpen hebben huizen die al heel lang niet meer worden bewoond. Veel huizen staan te koop en andere huizen staan zichtbaar op slot, dat de bewoners er niet zijn. De voordeur heeft dan een extra houtconstructie om het binnenkomen te bemoeilijken. Het viel mij op dat op deze route het bijna overal zo eruitzag. Ik ga voor de mooie natuur, en die is schitterend. Deze Cantrabische  route leidt grotendeels over rustige asfalt wegen. Stille dorpjes zonder toeristen wisselen af met ruige bergstreken.

De moeilijkheidsgraad is groot vanwege de bergetappes met opeenvolgende pittige hellingen en minder voorzieningen als overnachtingplaatsen onderweg.

Vandaag zag ik in de dalen ook graan groeien. De dalen zijn ook beduidend breder en vlakker dan ervoor. Grappig is dat het de hele route al zo is dat na een pas een nieuw dal komt en de verrassing is hoe ander dat dal er uitziet.

ik reed over een soort heuvelkam en bovenop de kam zou het hoogste punt zijn. Dat kwam echter pas na 10 km. Ik reken mezelf wel vaker tijdens deze tocht rijk, in de zin dat ik verwacht en hoop dat het stijgen  voorbij is. Ik heb speciaal nu op mijn navigatie toestel de knoppen gevonden om te zien hoeveel ik nog moet stijgen.

Opvallend voor vandaag waren ook de meerder windmolenparken. De laatste was zelfs zo groot dat ik ik meer dan. 100 molens telde. Het is niet toevallig dat op die hoogvlakte van plus minus 1000 meter zoveel windmolens staan. Ik had de hele dag een stevige wind.

Na dat grote windmolenpark, kwam er een zeer steile daling. Als de weg dan niet geheel zonder gaten is zijn dat verraderlijke momenten. Na deze afdaling wilde ik in een stadje, Poza de la Sal overnachten. Ik heb 6 hotels gezocht, maar bestonden niet meer of waren gesloten. Gelukkig was het een serie hotels die wel op mijn route lag. Steeds kwam er 4  tot 6 km naar het volgende dorp bij. Het hotel  wat ik uiteindelijk wel heb gevonden bevalt uitstekend en is in Terminon, ik  ga vroeg slapen.

Nog maar zo’n 180 km naar Pamplona. Daar d Pyreneeën oversteken en ik ben in Frankrijk. Ik verwacht maandag de laatste bergetappe van de Pyreneeën te maken.